Hoezo vakantie?
Door: Ada Venema
Blijf op de hoogte en volg Ada
19 Augustus 2013 | Frankrijk, Houlgate
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor hun lieve, humoristische reacties en goeie adviezen. En ook voor alle aangeboden hulp. Heel fijn en het helpt echt als je weet dat er meegeleefd wordt.
En nee Anton, het is gelukkig niet zijn middelvinger, die kan hij nog opsteken hoor. Nee, het is zijn linker pink. Dus ook gelukkig niet zijn dominante hand, zoals de dokter zei. Maar oh zo eng, zijn nagel stond helemaal achterstevoren.
En wat vertalen betreft, bij de informatiebalie van het ziekenhuis werd ook geen enkele andere taal gesproken maar daar zocht ze google.translate op en zo hebben we met elkaar gecommuniceerd. Ik in het Engels, zij in het Frans. En Piet, dat advies gaf jij ook al en daar heb ik al goed gebruik van gemaakt, heel handig.
Ik had mij van de vakantie toch echt iets anders voorgesteld, lekker ontspannen, geen geregel etc. Helaas, we zijn haast nog drukker dan thuis met alles wat geregeld moet worden.
Maar, ik mocht Eiso gistermiddag weer meenemen en wat was ik daar blij mee! 's Morgens wist ik ook nog niet waar ik 's avonds zou slapen want, de kans was groot dat hij nog een nacht moest blijven en het hotel waar ik zondagnacht een paar uurtjes heb geslapen was vol en er was geen hotel in de buurt wat nog plek had, werd mij verteld.
Ik heb heel erg mijn best gedaan mij daar niet zenuwachtig over te maken en dat pas te doen op het moment dat ik ook echt een slaapplek nodig had. We konden zoals gezegd gelukkig samen weer weg en ik ben voorlopig degene die ons overal naar toe rijdt. Normaal gesproken vind ik dat geen enkel probleem, nu ben ik daar niet zo heel blij mee. Of anders gezegd, ik word er knap nerveus van. Die Fransen rijden werkelijk als idioten, daar moet ik erg aan wennen. Wat zei ik ook alweer, ik heb het even gehad met die Fransen!
De dokter die Eiso heeft geopereerd was de enige die heel duidelijk Engels sprak en we waren daar allebei zo blij mee. Ze heeft het fantastisch uitgelegd, hij is het topje niet kwijt maar er zitten twee stalen pennetjes in en één grote hechting die er alledrie over zes weken uit moeten. De rest van de hechtingen slijt er vanzelf uit.
Ze maakte meteen een afspraak voor a.s. dinsdag en we kregen allerlei papieren mee. Voor de apotheek en ook voor een verpleegster die om de dag het verband moet verschonen. Dat betekent min of meer dat de beslissing om hier toch maar te blijven voor ons genomen is. Hij mag in ieder geval twee weken geen auto rijden en met de ANWB, waar we al uitgebreid contact mee hebben gehad, hebben we de afspraak om maandag de 26e weer contact met elkaar te hebben om dan af te spreken of het nodig is dat we gerepatrieerd worden. Ik zie mijzelf niet met de caravan rijden en het moet al heel snel beter gaan met Eiso wil hij kunnen en mogen rijden.
We gaan dan ook niet verder naar het subtropische gedeelte van Normandië. Heel jammer, we hadden graag o.a. naar de Engelse eilanden daar voor de kust gegaan maar we zitten dus ook hier weer vast. Het is zoals het is en het wordt zoals het wordt, las ik van de week in mijn boek en laten we het zo maar bekijken. De spanning komt er nu wel uit en ik zei vanavond tegen Eiso dat ik in lang niet zo lekker gejankt heb. Er hoeft er maar één op te bellen en lief te doen en hup, daar ga ik weer.
Ik had vanavond geen verbinding, je moet hier een plekje rondom het hoofdgebouw zoeken, maar bij mij wilde het niet lukken. Ik zag wel allemaal mensen zitten met verlichte gezichten - geen gezicht - laptop op schoot waarbij het blijkbaar wel lukte. Morgen nog maar eens proberen.
groetjes van ons,
Ada en Eiso.
En nee Anton, het is gelukkig niet zijn middelvinger, die kan hij nog opsteken hoor. Nee, het is zijn linker pink. Dus ook gelukkig niet zijn dominante hand, zoals de dokter zei. Maar oh zo eng, zijn nagel stond helemaal achterstevoren.
En wat vertalen betreft, bij de informatiebalie van het ziekenhuis werd ook geen enkele andere taal gesproken maar daar zocht ze google.translate op en zo hebben we met elkaar gecommuniceerd. Ik in het Engels, zij in het Frans. En Piet, dat advies gaf jij ook al en daar heb ik al goed gebruik van gemaakt, heel handig.
Ik had mij van de vakantie toch echt iets anders voorgesteld, lekker ontspannen, geen geregel etc. Helaas, we zijn haast nog drukker dan thuis met alles wat geregeld moet worden.
Maar, ik mocht Eiso gistermiddag weer meenemen en wat was ik daar blij mee! 's Morgens wist ik ook nog niet waar ik 's avonds zou slapen want, de kans was groot dat hij nog een nacht moest blijven en het hotel waar ik zondagnacht een paar uurtjes heb geslapen was vol en er was geen hotel in de buurt wat nog plek had, werd mij verteld.
Ik heb heel erg mijn best gedaan mij daar niet zenuwachtig over te maken en dat pas te doen op het moment dat ik ook echt een slaapplek nodig had. We konden zoals gezegd gelukkig samen weer weg en ik ben voorlopig degene die ons overal naar toe rijdt. Normaal gesproken vind ik dat geen enkel probleem, nu ben ik daar niet zo heel blij mee. Of anders gezegd, ik word er knap nerveus van. Die Fransen rijden werkelijk als idioten, daar moet ik erg aan wennen. Wat zei ik ook alweer, ik heb het even gehad met die Fransen!
De dokter die Eiso heeft geopereerd was de enige die heel duidelijk Engels sprak en we waren daar allebei zo blij mee. Ze heeft het fantastisch uitgelegd, hij is het topje niet kwijt maar er zitten twee stalen pennetjes in en één grote hechting die er alledrie over zes weken uit moeten. De rest van de hechtingen slijt er vanzelf uit.
Ze maakte meteen een afspraak voor a.s. dinsdag en we kregen allerlei papieren mee. Voor de apotheek en ook voor een verpleegster die om de dag het verband moet verschonen. Dat betekent min of meer dat de beslissing om hier toch maar te blijven voor ons genomen is. Hij mag in ieder geval twee weken geen auto rijden en met de ANWB, waar we al uitgebreid contact mee hebben gehad, hebben we de afspraak om maandag de 26e weer contact met elkaar te hebben om dan af te spreken of het nodig is dat we gerepatrieerd worden. Ik zie mijzelf niet met de caravan rijden en het moet al heel snel beter gaan met Eiso wil hij kunnen en mogen rijden.
We gaan dan ook niet verder naar het subtropische gedeelte van Normandië. Heel jammer, we hadden graag o.a. naar de Engelse eilanden daar voor de kust gegaan maar we zitten dus ook hier weer vast. Het is zoals het is en het wordt zoals het wordt, las ik van de week in mijn boek en laten we het zo maar bekijken. De spanning komt er nu wel uit en ik zei vanavond tegen Eiso dat ik in lang niet zo lekker gejankt heb. Er hoeft er maar één op te bellen en lief te doen en hup, daar ga ik weer.
Ik had vanavond geen verbinding, je moet hier een plekje rondom het hoofdgebouw zoeken, maar bij mij wilde het niet lukken. Ik zag wel allemaal mensen zitten met verlichte gezichten - geen gezicht - laptop op schoot waarbij het blijkbaar wel lukte. Morgen nog maar eens proberen.
groetjes van ons,
Ada en Eiso.
-
19 Augustus 2013 - 19:01
Nel:
gelukkig ada, wat communicatie al niet doet. Een dokter die je dan vertrouwd en netjes haar werk doet.
Geeft ons meer hoop dat het niet echt een bananenrepubliek is.
Succes als zuster Clivia; lekkere hapjes en drankjes voor Eiso maken, neem je kansen om hem eens extra te verwennen! -
19 Augustus 2013 - 19:45
Folkert & Alice:
Dag lieve Ada en Eiso,
we kunnen jullie zenuwen, boosheid, teleurstelling - en van alles nog meer - heel goed voorstellen! Een uitspraak is: 'de duivel wil nog wel eens op 1 hoop schijten' krijgt wel weer een bijzondere betekenis. Wat vervelend allemaal. Maar let op: nu is het voorbij en gaat het weer bergopwaarts. Statistisch gezien hebben jullie pech nu wel gehad.
We wensen jullie veel sterkte, toe, zon, rust, ruimte en toch nog een beetje dat vakantiegevoel Zij het dan met een kloppende pink en een hart in de keel.
Met lieve groet,
Folkert & Alice -
19 Augustus 2013 - 20:50
Christel:
Lieve Ada! dank je voor je fantastische verslag! je bent een levenskunstenares! Goed gedaan! ik ben blij met de afloop........het had veel erger kunnen zijn......en dank je voor je heerlijke humor.
Fijne tijd nog , knuffels voor jullie allebei, x Christel -
19 Augustus 2013 - 21:49
Bert:
Lieve Ada en Beste Eiso,
Ik ben blij te lezen dat Eiso toch niet zijn topje hoeft te missen, hoewel het een klein stukje betreft is het toch een behoorlijk gemis. En garantie op hem heb jij natuurlijik niet meer he Ada ??
Gelukkig hoeven jullie niet hals overkop naar huis ; misschien dat alles nog goed gaat komen.
Misschien kunnen jullie het zo met de ANWB regelen dat de caravan wordt gerepatrieerd en dat jullie met de auto verder de reis kunnen vervolgen. Frankrijk heeft toch wel pensions en dergelijke ?? die zullem toch niet allemaal vol zitten ??
Lieve Ada en onfortuinlijke Eiso, alsnog een prettige tijd daar en houd de moed erin >
Groetjes van Ina en Bert/ Lelystad -
20 Augustus 2013 - 08:10
Anton:
Fijn dat Eiso zijn middelvinger niet heeft hoeven te gebruiken en dat jullie uiteindelijk in het ziekenhuis goed geholpen zijn. Nu die stress voorbij is lukt het misschien toch nog om een beetje vakantie te vieren? Waarschijnlijk is een dag waarop niks mis gaat al een goeie dag? Tja ook elk nadeel heb..... etc. Door Eiso hebben we niks meer gehoord over de caravan; hoe staat het daar mee? mvg, Anton -
20 Augustus 2013 - 09:08
Rina:
Hoi Ada,
Goed om te lezen dat het ergste voorbij is, al zal Eiso nog wel behoorlijk wat pijn hebben lijkt me.
Ik hoop dat het jullie nu lukt om een beetje te ontspannen. Veel sterkte!
Rina -
20 Augustus 2013 - 09:22
Magda Kooijman:
Hoi Ada en Eiso,
Genoten van je verhaal. Wat kan jij al die ellende geweldig verwoorden.
Ik wens jullie heel veel sterkte en alsnog een gezellige vakantie.
groet Magda -
20 Augustus 2013 - 11:15
Jessica :
Dag Ada en Eiso,
Wat vervelend voor jullie. Maar jullie slaan je er zo te horen goed doorheen! Ik hoop dat jullie inmiddels allebei weer een beetje tot rust zijn gekomen, dat Eiso niet al te veel pijn heeft en jullie de vakantie weer wat kunnen oppakken. Ik zou zeggen rustig aan en hopelijk kunnen jullie toch nog genieten van al het moois dat Frankrijk (wel) te bieden heeft (café avec un croissant, un pain au chocolat, du vin, du fromage, la mer etc!!).
Sterkte en hartelijke groet,
Jessica -
20 Augustus 2013 - 15:53
Berry & Yvonne:
Pfff,das gelukkig weer een wat positiever bericht,ah gelukkig toch nog een Fransaise die engels sprak.En fijn dat Eiso weer mee mocht.Probeer te genieten zoals het komt.Zoek ook even wat afleiding.Als het Eiso niet lukt om terug te rijden,zou je inderdaad de caravan met de ANWB mee terug kunnen geven,en zou ik eventueel langs de kust weer terug rijden via Belgie,scheelt weer een hoop idiote fransen,want inderdaad die kunnen niet rijden.Probeer je koppie ook weer wat helder te maken,en ga er nog even van genieten.
Ps,En Eiso niet te veel verwennen hé,want straks gaat die dat nog lekker vinden ook!
au revoir,das geloof ik frans.
Liefs,
Berry & Yvonne -
20 Augustus 2013 - 15:55
Franziska & Klaas :
Beste Ada & Eiso,
Hopelijk zijn de rampen nu echt voorbij en kunnen jullie ondanks alles toch nog een beetje genieten van jullie vakantie. We wensen Eiso in elk geval een voorspoedig herstel zonder al te veel pijn toe! En jij Ada kunt hopelijk weer een beetje tot rust komen, nu het ergste geregel hopelijk achter de rug is.
Sterkte!
Groetjes,
Franziska & Klaas -
22 Augustus 2013 - 21:25
Wil En Irka:
Fijn dat jullie weer samen zijn.
Ik hoop dat de resterende tijd toch nog iets van een vakantiegevoel geeft. Lekker uitwaaien aan zee helpt ook wel denk ik.
Als er hier in Vianen nog iets geregeld moet worden moet je dat even laten weten, dan kijk ik even wat we voor jullie kunnen betekenen.
Groet,
Wil en Irka.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
