Hallo allemaal,
Dit is alweer onze laatste dag in Denver, onze laatste dag in onze verwenkamer van hotel Comfort Suites. Wat een heerlijke kamer, zelfs een luie stoel met voetenbankje ontbreekt niet en daarnaast een prima tweezitsbank in een aparte zithoek. Hier zouden we nog wel even willen blijven.

De rit hier naar toe afgelopen vrijdag was lang en vermoeiend, ruim 400 km over weliswaar een en al snelweg maar niet zoals wij dat gewend zijn. Veel bochten, klimmen en dalen, dwars door de Rocky Mountains, wegwerkzaamheden en op een gegeven moment begon het te regenen om niet meer op te houden. Verder heb je hier niet zoals wij dat gewend zijn overal rustplaatsen en benzinestations langs de snelweg nee, je moet een afslag nemen en in een vreemde plaats zoeken wat je nodig hebt: benzine, eten of een toilet. Wel kwamen we onderweg, ook daar moesten we een afslag voor nemen, 2x een visitor centre tegen waar de koffie stond te pruttelen en je niets hoefde te betalen. Allemaal even vriendelijke mensen, waar we weer de nodige prettige gesprekken mee hadden.

Denver naderend werden de bergen vriendelijke groene heuvels, het landschap weidser en de regen hield gelukkig op. En dankzij mevrouw de navigatie konden we in de drukke stad ons hotel zonder al te veel moeite vinden.

En onze heerlijke kamer hier nodigde zo uit tot uitrusten en niets doen dat we dan ook gisteren helemaal niets gedaan hebben dan de was doen en luieren. We waren zo moe, zijn al heel vroeg ons bed in gerold en waren bewusteloos.

Vandaag stond er echter wel iets op ons programma, nl een bezoek aan de United States Air Force Academy met als belangrijke trekpleister de prachtige Air Force Academy Chapel, net boven Colorado Springs, zo'n 50 mijl ten zuiden van Denver.
Deze Air Force Academy Chapel is een gebedshuis waarin meerdere religies elk hun eigen ruimte hebben.
Onderstaand wat interessante informatie over de Chapel:

Het gebouw bestaat uit 17 spitse punten die ongeveer 45 meter hoog zijn en die staan opgesteld als een groep gevechtsvliegtuigen die samen de lucht ingaan. Het is werkelijk een heel bijzonder gebouw, wat je je zonder een foto bijna niet voor kunt stellen. Ik hoop dan ook dat het lukt de foto's er bij te plaatsen.

De grootste gebedsruimte is die voor de Protestanten, er is hier plaats voor 1200 mensen. Voor de opvallende glas-in-lood-ramen zijn acht verschillende kleuren gebruikt, die lichter worden naarmate je dichter bij het altaar komt. Boven het altaar hangt een 14 meter hoog aluminium kruis, dat de vorm heeft van een propellor. Ook het ontwerp van de kerkbanken is geïnspireerd door de luchtmacht, de zijkanten van die banken hebben de vorm van de propellor van vliegtuigen die werden gebruikt tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Op de benedenverdieping zijn drie kleinere gebedsruimten gevestigd, voor de Katholieken, voor de Joden en voor de Boeddhisten. Nog een verdieping lager is een gebedsruimte voor Moslims.

Ik had er al het nodige over gelezen en gezien en om het nu in werkelijkheid te zien was heel bijzonder.

Het was erg druk op de weg, het is dit weekend Labor Day Weekend en morgen is het Labor Day. Op de matrixborden langs de weg werd voortdurend gevraagd toch vooral veilig te rijden, er waren al 215 ongelukken gebeurd. Voor ons gebeurde helaas ook een ongeluk, auto op de kop waardoor we in een enorm lange file belandden. We hadden geen zin meer in een restaurant te eten en hebben bij de Safeway wat opgehaald om op de kamer te eten.

Morgen verkassen we weer, dit keer iets minder ver, 224 km. naar het noorden. We gaan door naar de Rocky Mountains en gaan de Trail Ridge Road rijden, de hoogste bergweg van Amerika die over de toppen van de Rocky Mountains voert. We zijn reuze benieuwd.

Groetjes van Ada en Eiso