Beren!!
Door: Ada en Eiso
Blijf op de hoogte en volg Ada
13 September 2006 | Canada, Ottawa
Daar zijn we weer, gisteravond aangekomen in Waterton Park, wat wel het kleinere broertje van Banff of Jasper wordt genoemd omdat het minder bekend is. En dus minder toeristisch, maar niet minder mooi.
Maar eerst even over de tocht van gisteren. We zijn door de prairie naar Waterton gereden met onderweg o.a. grazende buffels. Je kon inderdaad heel ver om je heen kijken en waar je ook keek zag je enorme stofwolken. Die stofwolken werden veroorzaakt door auto's of vrachtwagens die her en der op onverharde wegen reden. Gedurende de rit hadden we werkelijk schitterend weer, strakblauwe lucht en warm.
Vlak voor de ingang van het Waterton Park hebben we weer een prima camping gevonden. We zijn steeds 1 van de weinigen, lekker rustig dus. Vannacht was het heel erg koud en vandaag was het weer totaal anders. Laaghangende bewolking zodat we de bergen van Amerika, die we gisteren konden zien, niet meer zagen.
Het park was meer dan schitterend, we zijn er doorheen gereden, een eind langs het Waterton Lake gewandeld en hebben heerlijk warm geluncht in de Kilmorey Lodge waar onze buurman die naast ons op de camping staat werkt. Met hem gisteren een leuk informatief gesprek gehad. Hij woont in de trailer met zijn vriendin nadat hij huis en haard in Calgary verkocht had omdat ze daar niet meer met plezier woonden. De criminaliteit wordt er met de dag erger en per dag komen er wel zo'n 35 families bijwonen. Deze mensen kunnen niet aan huizen komen dus kopen of huren ze trailers om in te wonen. Zij waren daar de boel ontvlucht om in Waterton Park te gaan wonen en werken.
Als laatste hebben we de Red Rock Canyon gereden in het Waterton Park. Een smalle, steile en bochtige weg, maar oh zo'n prachtige omgeving. Het was net te doen met een camper. En wat we al wisten was dat je moet stoppen als je ergens een camper of auto langs de kant stil ziet staan want je kunt er dan van uit gaan dat er wild gezien is. En ja hoor, er stond een camper langs de kant van de weg en wij er achter. En bingo, we zagen eerst 1 beer, toen nog 1 en toen nog 1. Het bleek een moederbeer met haar 2 jongen te zijn. Fantastisch. We hebben een poosje stil gestaan om te filmen en te fotograferen en hopen dat e.e.a. er goed op staat. Lekker veilig ook zo vanuit de auto.
Weer geprobeerd de foto's er op te zetten, gisteren ook met het thuisfront gebeld om advies, maar, helaas, we schijnen er een CD Rom bij te moeten hebben en die hebben we niet. We gaan het nu dus niet meer proberen, want het levert stress op waar we geen zin in hebben.
Morgen vertrekken we voor een lange tocht richting het westen, maar voor vandaag, joepie, het voelt fantastisch, onze eerste beren gezien.
We genieten.
Groetjes van
Ada en Eiso
Maar eerst even over de tocht van gisteren. We zijn door de prairie naar Waterton gereden met onderweg o.a. grazende buffels. Je kon inderdaad heel ver om je heen kijken en waar je ook keek zag je enorme stofwolken. Die stofwolken werden veroorzaakt door auto's of vrachtwagens die her en der op onverharde wegen reden. Gedurende de rit hadden we werkelijk schitterend weer, strakblauwe lucht en warm.
Vlak voor de ingang van het Waterton Park hebben we weer een prima camping gevonden. We zijn steeds 1 van de weinigen, lekker rustig dus. Vannacht was het heel erg koud en vandaag was het weer totaal anders. Laaghangende bewolking zodat we de bergen van Amerika, die we gisteren konden zien, niet meer zagen.
Het park was meer dan schitterend, we zijn er doorheen gereden, een eind langs het Waterton Lake gewandeld en hebben heerlijk warm geluncht in de Kilmorey Lodge waar onze buurman die naast ons op de camping staat werkt. Met hem gisteren een leuk informatief gesprek gehad. Hij woont in de trailer met zijn vriendin nadat hij huis en haard in Calgary verkocht had omdat ze daar niet meer met plezier woonden. De criminaliteit wordt er met de dag erger en per dag komen er wel zo'n 35 families bijwonen. Deze mensen kunnen niet aan huizen komen dus kopen of huren ze trailers om in te wonen. Zij waren daar de boel ontvlucht om in Waterton Park te gaan wonen en werken.
Als laatste hebben we de Red Rock Canyon gereden in het Waterton Park. Een smalle, steile en bochtige weg, maar oh zo'n prachtige omgeving. Het was net te doen met een camper. En wat we al wisten was dat je moet stoppen als je ergens een camper of auto langs de kant stil ziet staan want je kunt er dan van uit gaan dat er wild gezien is. En ja hoor, er stond een camper langs de kant van de weg en wij er achter. En bingo, we zagen eerst 1 beer, toen nog 1 en toen nog 1. Het bleek een moederbeer met haar 2 jongen te zijn. Fantastisch. We hebben een poosje stil gestaan om te filmen en te fotograferen en hopen dat e.e.a. er goed op staat. Lekker veilig ook zo vanuit de auto.
Weer geprobeerd de foto's er op te zetten, gisteren ook met het thuisfront gebeld om advies, maar, helaas, we schijnen er een CD Rom bij te moeten hebben en die hebben we niet. We gaan het nu dus niet meer proberen, want het levert stress op waar we geen zin in hebben.
Morgen vertrekken we voor een lange tocht richting het westen, maar voor vandaag, joepie, het voelt fantastisch, onze eerste beren gezien.
We genieten.
Groetjes van
Ada en Eiso
-
14 September 2006 - 06:07
Doede:
Hi Berencampers!
Jammer van de fotos, maar ik lees jullie verhalen met net zoveel plezier hoor. Heb je in ieder geval een reden nog eens te gaan, grijnssss...
Doe de groetjes aan Yogi Bear als je hem weer ziet :-)
doede
-
14 September 2006 - 09:49
Fenny:
Zo te horen hebben jullie het fantastisch. Geweldig dat je beren gezien hebt. Jullie reis is ook een heel avontuur zo te horen. Leuk om je lange mal te lezen.
Het lukt mij niet om contac te maken met Casema, dus ik kan niet zien of er voor mij boodschappen zijn.
We zijn gisteren na een reis van 24 uur in Lijiang aangekomen. Eerst met de nachtrein waar we dit keer een sofsleeper hadden, met vier bedden, was weer erg gezellig. De kerels liepen polonaise in de gang.
Vervolgens tien uur met de bus, die rit was wel wat vermoeiend. UIteindelijk dus in Lijiang aangekomen. Het is een prachtige stad, heel modern met een oud centrum wat bijna verwoest is geweest na een aardbeving. Ze hebben het in dezelfe stijl weer opgebouwd. Twee dagen vrij en vandaag hebben we door het centrum geslenterd. Het is werkelijk heel knus en gezellig met veel terasjes aan het water en veel eethuisjes. Terrassen hebben ze bijna niet in China. Ik heb vandaag heel wat leuke dingen gekocht, zo goedkoop. Morgen gaan we fietsen naar een dorpje waar een of andere beroemde kruidendokter woont. Het weer is wisselend. Bij aankomst gisteren heel erg koud, fleecevesten en lange broeken te voorschijn gehaald. Vandaag minder koud, zon regen en onweer, van alles wat. Ik heb een prachtig Outdoorregenjack gekocht voor dertig euro.
Nou, bij ons is het nu aftellen geblazen. We blijven heer nog twee nachten en gaan dan naar Bali, waar we een bergtocht gaan maken naar een minderhedenwoonwijk. We gaan nog heel veel leuke dingen doen. Ik geniet met volle teugen.
Ik zou zeggen, genieten jullie ook lekker en tot mails.Liefs Fenny -
14 September 2006 - 20:09
Wil:
Hoi beste mensen.
Jammer van die foto's. Blijf ze in ieder geval wél maken. Dan zet je ze er op als je terug bent.
En?....
Klopt het liedje, gingen ze "broodje smeren"? Leuk zeg die beren. Ze zien er uit om te aaien, zou ik maar niet doen overigens. Doet de kachel het niet in de camper? Kou is vervelend! Geniet maar lekker verder.
Groetjes Wil en Irka. -
15 September 2006 - 08:25
Yvonne:
Hallo Luitjes.Het lijkt me fantastisch om beren niet achter tralies maar in het echt mee te maken. Zo te lezen genieten jullie. Heerlijk. Thuisfront is alles ok, bij ons ook lekker weer.Groetjes Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
