Mistatim
Blijf op de hoogte en volg Ada
06 September 2012 | Canada, Saskatoon
Woensdag 5 september 2012.
We zitten in Saskatoon in de provincie Saskatchewan. En ja, het kon niet uitblijven, als je zo verwend bent, als je zulke lieve mensen ontmoet en zo'n gezellige B&B hebt gehad, dan kun je er op wachten dat je bij het volgende adres toch verwachtingen hebt en gaat vergelijken en ..... dat
het dan een klein beetje tegenvalt. Ik zeg express klein beetje, want Donna doet geweldig haar best maar ze werkt een beetje op mijn zenuwen met haar nerveuze en chaotische gedrag en haar voortdurende verontschuldigingen. De B&B is op zich goed maar oh zo anders. We zitten in een souterain, weinig daglicht en geen uitzicht.Ik voel mij een beetje opgesloten. Maar, we doen het ermee, overdag zijn we toch veel weg.
Toen we maandagavond aankwamen hebben we toch nog ons horloge een uur terug moeten zetten. De tijdzone is eigenlijk pas bij de grens met Alberta, de volgende provincie, maar hier blijkt men zich aan de Alberta tijd te houden. Alleen, in de trein had men gezegd dat wij ons horloge niet terug hoeften te zetten maar toen we in de hal op onze koffers stonden te wachten zagen we dat het toch een uur vroeger was.
We hadden eerst Atlantic time, toen Central time en nu dan Mountain time. Nog één keer een uur terug en dat wordt dan Pacific time.
Het maakt het wel lastig voor ons te bepalen hoe laat we nu zaterdagavond de trein moeten pakken.
In het spoorboekje en op onze kaartjes staat 23.30 uur (dat is Central time) maar hij reed wel weg om 22.30 uur (Mountain time), lokale tijd. We zorgen er dus maar voor dat we er een uur eerder zijn, je moet er toch niet aan denken dat je je een uur vergist en de trein al weg is!
Vandaag zijn we naar Wanaskewin National Historic Site (museum) en Park geweest, net ten noorden van Saskatoon. Het vertelde het verhaal van de oorspronkelijke bewoners, de diverse Indianenstammen die daar in de vallei hebben gewoond en geleefd. Het was een indrukwekkend
verhaal over hun leefwijze en hoe ze moeder aarde hebben geëerd. Ze wilden bijvoorbeeld niets meer nemen dan wat ze nodig hadden, of ze gaven er iets voor terug.
Mistatim was hun woord voor paard of grote hond, ook deze eerden zij omdat die er voor zorgden dat ze verder konden komen en hun tipi's konden verhuizen. In het park worden ook uitgebreid opgravingen gedaan en er zijn diverse trails te lopen in een schitterende vallei buiten het museum.
Ik was mijn kruk vergeten (goed teken) en heb toch een trail gelopen van 1 uur. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat dat van bankje naar bankje was - er stonden er gelukkig veel en het maakte dat de trail wat langer duurde dan een uur - maar toch. Ik heb er ook geen spijt van want het was een prachtige wandeling met allerlei verwijzingen naar hoe de indianen daar vroeger leefden. Hoe ze o.a. buffels hebben gevangen door ze over de klif te jagen.
Uiteindelijk kwamen we uit bij een punt vanwaar we een schitterend uitzicht hadden over de Saskatchewan River.
We zijn moe maar voldaan.
Donderdag 6 september 2012.
Vandaag hebben we een boottocht over de Saskatchewan River gemaakt. Maar niet nadat we eerst naar de Berry Barn zijn gereden, een beetje zuidelijk van de Saskatoon, waar we bij een kopje koffie een heerlijke Saskatoon berry pie hebben gegeten. Het restaurant was prachtig gelegen aan de rivier en we vonden het zeer de moeite waard om hier even naar toe te gaan voordat we onze boottocht zouden gaan maken.
Het was heerlijk weer en we hadden van te voren met hulp van Donna de boot geboekt via het internet. Alleen de aanlegsteiger was lastig te vinden, ik denk dat we er drie keer langs gereden zijn. Deze bleek helemaal achter de bosjes te liggen, vanaf de weg niet te zien. Maar gelukkig, eindelijk gevonden, op tijd en ook nog volop parkeermogelijkheid. Dat viel weer mee. We waren gelukkig op tijd weer vertrokken van de Berry Barn om niet in tijdnood te komen. De tocht over de rivier was lekker met dit weer en we zagen de meest mooie huizen met privé strandjes en boten. Je zal er maar wonen!
Bij Donna hebben we 's avonds in het keukentje simpele maaltijden klaar gemaakt, we hebben hier niet buiten de deur gegeten. Ook hebben we een leuke Nederlandse film - the Dutch brides - gezien waarover Donna ons vertelde en die ze speciaal voor ons uit de bibliotheek heeft gehaald. Lekker in haar luie stoelen en ook al is het souterrain wat te groot en minimaal ingericht, hiervan hebben we zeker genoten.
Tot het volgende verslag, groetjes van Ada en Eiso
We zitten in Saskatoon in de provincie Saskatchewan. En ja, het kon niet uitblijven, als je zo verwend bent, als je zulke lieve mensen ontmoet en zo'n gezellige B&B hebt gehad, dan kun je er op wachten dat je bij het volgende adres toch verwachtingen hebt en gaat vergelijken en ..... dat
het dan een klein beetje tegenvalt. Ik zeg express klein beetje, want Donna doet geweldig haar best maar ze werkt een beetje op mijn zenuwen met haar nerveuze en chaotische gedrag en haar voortdurende verontschuldigingen. De B&B is op zich goed maar oh zo anders. We zitten in een souterain, weinig daglicht en geen uitzicht.Ik voel mij een beetje opgesloten. Maar, we doen het ermee, overdag zijn we toch veel weg.
Toen we maandagavond aankwamen hebben we toch nog ons horloge een uur terug moeten zetten. De tijdzone is eigenlijk pas bij de grens met Alberta, de volgende provincie, maar hier blijkt men zich aan de Alberta tijd te houden. Alleen, in de trein had men gezegd dat wij ons horloge niet terug hoeften te zetten maar toen we in de hal op onze koffers stonden te wachten zagen we dat het toch een uur vroeger was.
We hadden eerst Atlantic time, toen Central time en nu dan Mountain time. Nog één keer een uur terug en dat wordt dan Pacific time.
Het maakt het wel lastig voor ons te bepalen hoe laat we nu zaterdagavond de trein moeten pakken.
In het spoorboekje en op onze kaartjes staat 23.30 uur (dat is Central time) maar hij reed wel weg om 22.30 uur (Mountain time), lokale tijd. We zorgen er dus maar voor dat we er een uur eerder zijn, je moet er toch niet aan denken dat je je een uur vergist en de trein al weg is!
Vandaag zijn we naar Wanaskewin National Historic Site (museum) en Park geweest, net ten noorden van Saskatoon. Het vertelde het verhaal van de oorspronkelijke bewoners, de diverse Indianenstammen die daar in de vallei hebben gewoond en geleefd. Het was een indrukwekkend
verhaal over hun leefwijze en hoe ze moeder aarde hebben geëerd. Ze wilden bijvoorbeeld niets meer nemen dan wat ze nodig hadden, of ze gaven er iets voor terug.
Mistatim was hun woord voor paard of grote hond, ook deze eerden zij omdat die er voor zorgden dat ze verder konden komen en hun tipi's konden verhuizen. In het park worden ook uitgebreid opgravingen gedaan en er zijn diverse trails te lopen in een schitterende vallei buiten het museum.
Ik was mijn kruk vergeten (goed teken) en heb toch een trail gelopen van 1 uur. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat dat van bankje naar bankje was - er stonden er gelukkig veel en het maakte dat de trail wat langer duurde dan een uur - maar toch. Ik heb er ook geen spijt van want het was een prachtige wandeling met allerlei verwijzingen naar hoe de indianen daar vroeger leefden. Hoe ze o.a. buffels hebben gevangen door ze over de klif te jagen.
Uiteindelijk kwamen we uit bij een punt vanwaar we een schitterend uitzicht hadden over de Saskatchewan River.
We zijn moe maar voldaan.
Donderdag 6 september 2012.
Vandaag hebben we een boottocht over de Saskatchewan River gemaakt. Maar niet nadat we eerst naar de Berry Barn zijn gereden, een beetje zuidelijk van de Saskatoon, waar we bij een kopje koffie een heerlijke Saskatoon berry pie hebben gegeten. Het restaurant was prachtig gelegen aan de rivier en we vonden het zeer de moeite waard om hier even naar toe te gaan voordat we onze boottocht zouden gaan maken.
Het was heerlijk weer en we hadden van te voren met hulp van Donna de boot geboekt via het internet. Alleen de aanlegsteiger was lastig te vinden, ik denk dat we er drie keer langs gereden zijn. Deze bleek helemaal achter de bosjes te liggen, vanaf de weg niet te zien. Maar gelukkig, eindelijk gevonden, op tijd en ook nog volop parkeermogelijkheid. Dat viel weer mee. We waren gelukkig op tijd weer vertrokken van de Berry Barn om niet in tijdnood te komen. De tocht over de rivier was lekker met dit weer en we zagen de meest mooie huizen met privé strandjes en boten. Je zal er maar wonen!
Bij Donna hebben we 's avonds in het keukentje simpele maaltijden klaar gemaakt, we hebben hier niet buiten de deur gegeten. Ook hebben we een leuke Nederlandse film - the Dutch brides - gezien waarover Donna ons vertelde en die ze speciaal voor ons uit de bibliotheek heeft gehaald. Lekker in haar luie stoelen en ook al is het souterrain wat te groot en minimaal ingericht, hiervan hebben we zeker genoten.
Tot het volgende verslag, groetjes van Ada en Eiso
-
06 September 2012 - 09:05
Magda :
Hallo Ada en Eiso,
Wat een bijzondere reis. Ada, ik geniet elke keer weer van je uitgebreide verhalen.
Groetjes Magda -
06 September 2012 - 09:10
Maria:
Wat een interessant bezoek aan dat Indianenreservaat en om zo ook inzicht te krijgen in hun gedachtengoed.
Dat maakt de tegenvallende B&B weer een beetje goed lijkt me zo en kan de volgende alleen maar meevallen.
Hier in Vlissingen is het om 9 uur in de morgen grijs en wat kil, maar het belooft een zonnig en warm weekend te worden. Er zijn ongelooflijk veel spinnen dit jaar en de rozen bloeien nog volop.
XXXMaria -
06 September 2012 - 09:48
Carla:
Ha Ada en Eiso,
Wat een geweldige reis maken jullie. Ik geniet volop van de reisverslagen, want Ada ... wat kan jij ontzettend mooi verwoorden wat jullie allemaal zien en doen. Prachtig!
Groetjes, Carla -
06 September 2012 - 11:06
Ria Bouws:
Hallo lief echtpaar,
Met groot plezier lees ik jullie verslagen en beleef ik het ook een beetje.. Geweldig dat de gezondheid het ook mogelijk maakt!!
Hier gaat ook alles prima met, voor Nederlands begrip, mooi weer hetgeen ons humeur ten goede komt.. ;-)
Nog veel plezier en geniet ze verder!
Lieve groetjes, Ria
-
06 September 2012 - 13:02
Christel:
ik geniet mee! x christel -
06 September 2012 - 15:39
Berry & Yvonne:
Hello Ada en Edzo,
Geweldig om te lezen dat het goed met jullie gaat het lijkt wel of je met de dag beter wordt Ada.Inderdaad niet te druk maken om je gastvrouw geniet lekker van jullie uitjes.Prachtige beesten hé bizons,en de geschiedenis van de First-Nations,het wordt nog wel is vergeten.Vergeet niet om lekkere saskatoonpie te eten.De Saskatchewan rivier vind je straks weer terug in BC by the Crossing.Je krijgt al bijna een jetlag van de ene naar de andere provincie,haha.
Genieten hé,is het weer ook goed!
Liefs,
Berry en Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
